msza » gregoriańska odprawiana w kościele katolickim przez trzydzieści z rzędu. msza » jest celebrowana. msza » jest odprawiana. msza » komponowana od średniowiecza do czasów współczesnych. msza » komunia. msza » koncelebrowana przez księdza. msza » koncelebrowana, w kościele. msza » kościelne modły. msza » kręcą się Ile trwa żałoba w Kościele katolickim . Tradycyjnie żałoba po śmierci współmałżonka trwa przez rok i 6 tygodni. Żałobę po ojcu i matce należy nosić przez 6 miesięcy, a przez kolejne 6 trwać w tzw. pół żałobie (szare stroje). Ile trwa żałoba . Zwyczajowo żałoba po śmierci męża lub żony trwa rok i sześć Żona Jordana Petersona przygotowuje się do chrztu w Kościele katolickim. Do Kościoła przyprowadził ją różaniec. Doświadczyła też uzdrowienia z nowotworu, który jest nieuleczalny. W całej historii żony słynnego Jordana Petersona jest też drobny akcent polski. Do Kościoła przyprowadził ją różaniec. 1 listopada, obchodzony w Kościele katolickim jako uroczystość Wszystkich Świętych, przypada w tym roku w środę. W świadomości wielu osób święto wiąże się głównie z odwiedzinami grobów najbliższych. Czy jednak 1 listopada trzeba też iść do kościoła? Jak się okazuje, odpowiedź jest jednoznaczna. 6 KOLEGIALNOŚ W KOŚCIELE KATOLICKIM Ogół wiernych, mających namaszczenie od Świętego (por. 1 J 2, 20. 27), nie może zbłądzić w wierze i tę szczególną swoją właściwość ujawnia przez nadprzyrodzony zmysł wiary (sensus fidei) całego ludu, gdy poczynając od biskupów aż po ostatnie- celibatu duchownych w Kościele katolickim: jednego, zgodnie z którym celibat to prawo kościelne, dyscyplina dotycząca jedynie Kościoła łacińskie-go, i drugiego, zgodnie z którym ma on pochodzenie boskie, źródłem tego stylu życia jest sam Jezus Chrystus i Jego uczniowie. W drugiej części arty- 0Guw. Czy w Środę Popielcową trzeba iść do kościoła? Środa Popielcowa to dzień rozpoczynający w Kościele katolickim Wielki Post, czyli okres czterdziestodniowej pokuty. Dzisiaj na mszy świętej ksiądz symbolicznie posypuje głowy wiernych popiołem mówiąc "Prochem jesteś i w proch się obrócisz" lub "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". Warto wiedzieć, że zwyczaj posypywania głów popiołem na znak żałoby lub pokuty znany jest w wielu kulturach. Praktykowano to w starożytnym Egipcie i Grecji, ale też plemionach indiańskich. Pierwsze wzmianki o święceniu popiołu pochodzą z X w. Natomiast na stałe do Kościoła katolickiego tradycję tę wprowadził papież Urban II w 1091 r. Pierwszym skojarzeniem ze Środą Popielcową jest właśnie posypywanie przez księdza głowy popiołem. Nie każdy ma świadomość, że obecność na mszy w tym dniu wcale nie jest nakazana. Kościół zaleca jednak udział w eucharystii ze względu na jej pokutny charakter. W Środę Popielcową obowiązuje natomiast ścisły post. Co to dokładnie oznacza? Jest to ograniczenie posiłków do jednego sytego i dwóch lekkich. Wyłączeni z tego obowiązku są dzieci i młodzież do 18 oraz osoby starsze po 60. a także chorzy, których stan zdrowia nie pozwala na rezygnację z normalnego jedzenia. Dzisiaj zgodnie z zaleceniami Kościoła katolickiego należy również całkowicie wstrzymać się od spożywania pokarmów mięsnych. Dotyczy to dorosłych oraz młodzież od 14 Prawo kanoniczne nakazuje również, aby przez cały okres Wielkiego Postu, a więc również rozpoczynającą go Środę Popielcową, wstrzymać się od hucznych zabaw. "Wszyscy wierni, każdy na swój sposób, na podstawie prawa Bożego zobowiązani są czynić pokutę" - przypomina Arcybiskup Metropolita Poznański Stanisław Gądecki na stronie Archidiecezji Poznańskiej. Środa Popielcowa to jeden z dni pokuty, podczas których wierni powinni przeznaczać więcej czasu na modlitwę, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość. Papież Franciszek zaapelował, aby w dniu Środy Popielcowej pomodlić się w intencji pokoju w Ukrainie. „Proszę, aby w każdym kościele i parafii w Polsce zanosić gorące błagania w intencji pokoju, a także w intencji Ukraińców, by Pan pokrzepił ich serca w obecnej dramatycznej sytuacji” - napisał przewodniczący Episkopatu Abp Gądecki. W Kościele katolickim Wielki Piątek jest jedynym dniem, w którym nie sprawuje się Eucharystii. Jest to dzień głębokiej żałoby, której specjalnym wyrazem jest liturgia Misterium Męki Pańskiej. Punktem kulminacyjnym tego dnia jest aforacja krzyża. W świątyniach przygotowuje się i odwiedza Groby Pańskie. W wielu kościołach na terenie całego kraju organizowane są całonocne czuwania przy grobie Jezusa. Specjalnie dla czytelników portalu wyjaśniamy poszczególne obrzędy wielkopiątkowej liturgii. Ze względu na męczeńską śmierć ukrzżowanego Jezusa Chrystusa kapłan używa w Wielki Piątek szat liturgicznych w kolorze czerwonym. Zgodnie z ceremoniałem liturgicznym do czasu Wigilii Paschalnej w kościołach nie używa się instrumentów muzycznych ani dzwonków. Liturgię Wielkiego Piątku rozpoczyna cisza, towarzysząca obrzędowi prostracji – główny celebrans po dotarciu do ołtarza kładzie się na posadzce (leży krzyżem twarzą w dół) w geście szczególnego uniżenia wobec Boga. W tym czasie zgromadzeni w świątyni wierni klęczą w milczeniu. - Kapłan i usługujący po oddaniu pokłonu ołtarzowi, padają na twarz; prostracja ta, jako obrzęd właściwy dla tego dnia, winna być starannie zachowana, oznacza bowiem zarówno upokorzenie "człowieka ziemskiego", jak i smutek i ból Kościoła. Wierni zaś stoją podczas wejścia usługujących, a następnie klękają i modlą się w milczeniu - instuuje Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski. Następnie rozpoczyna się Liturgia Słowa. Po homilii ma miejsce Adoracja Krzyża, następnie wiernym udzielana jest Komunia święta, a na zakończenie liturgii hostia i konsekrowane w Wielki Czwartek komunikanty zostają przeniesione do kaplicy adoracji. Ceremoniał liturgiczny nakazuje, aby w Wielki Piątek ołtaż był obnażony. Nie ma na nim żanych obrusów, świeczników, ani krzyża. Ze względów teologicznych liturgia powinna być sprawowana ok. Godziny 15:00, jednak w większości parafii rozpoczyna się ona później, aby umożliwić wiernym pracującym jeszcze tego dnia przybycie do kościoła. Liturgia Słowa Pierwsze czytanie to proroctwo Izajasza o mękach i cierpieniu Mesjasza (Iz 52,13-53,12 Przebity za nasze grzechy). Psalm responsoryjny jest fragmentem Psalmu 31 z refrenem: „Ojcze w Twe ręce składam Ducha Mego” (Ps 31,2 i i 25) Drugie czytanie to List do Hebrajczyków (Hbr 4,14-16;5,7-9 Chrystus stał się sprawcą zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają). Ewangelia stanowi opis Męki Pańskiej według św. Jana w zależności od parafii jest czytana lub śpiewana z odpowiednim podziałem na role (J 18,1-19,42). W litrugii Wielkiego Piątku szczególną rangę ma również Modlitwa Powszechna, która historycznie sięga czasów pierwszych chrześcijan. Jest to szczególna modlitwa całego ludu Bożego, w której poprzez wznoszenie dziesięciu wezwań wierni proszą Boga o szczególne łaski. Każde z wezań poprzedzone jest specjalnym wstępem, po którym następuje chwila modlitwy w ciszy. Następnie kapłan odśpiewuje wezwanie do modlitwy, po którym wierni odpowiadają „Amen”. 10 wezwań Modlitwy Powszechnej w Wielki Piątek: za Kościół Święty, za Papieża, za wszystkie stany Kościoła, za katechumenów, o jedność chrześcijan, za Żydów, za niewierzących w Chrystusa, za niewierzących w Boga, za rządzących państwami, za strapionych i cierpiących. Adoracja Krzyża Szczególnym momentem całej wielkopiątkowej liturgii jest Adoracja Krzyża. Odbywa się ona poprzez częsciowe odsłanianie zakrytego jeszcze w czasie postu krzyża. Odsłonięcie krzyża odbywa się w trzech etapach. Po każdym z nich kapłan śpiewa: „Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata” (Ecce lignum Crucis, in que salus mundi pependit), a wierni odpowiadają: „Pójdźmy z pokłonem” (Venite adoramus). Adoracja krzyża odbywa się poprzez uroczystą procesję i uałowanie krzyża. W zależności od parafii, niekiedy procesja skrócona jest jedynie do kapłanów i ministrantów – wierni całują wówczas krzyż dopiero po zakończeniu liturgii lub w czasie całonocnej adoracji. - Krzyż używany w obrzędzie odsłonięcia winien być dość duży i piękny. Obrzęd ten należy sprawować z okazałością tego znaku naszego zbawienia: zarówno wezwanie przy odsłonięciu Krzyża, jak i odpowiedz ludu winny być śpiewane; nie należy tez pomijać pełnego czci milczenia po każdej prostracji wiernych, kiedy kapłan stoi i trzyma podniesiony Krzyż. Osobista adoracja Krzyża jest najpoważniejszym elementem w tym obrzędzie. Dlatego należy przedstawić Krzyż do adoracji każdemu z wiernych i jedynie w bardzo wielkim zgromadzeniu ludu można zastosować obrzęd adoracji dokonywanej przez wszystkich razem. Do adoracji należy używać tylko jednego Krzyża; domaga się tego prawidłowość znaku. Podczas adoracji krzyża niech będą wykonywane antyfony, "Improperia" i hymny, które w sposób liryczny przywołują na pamięć historię zbawienia, albo inne stosowne pieśni - nakazuje Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski. Komunia Święta Należy podkreślić, że w Wielki Piątek nie ma konsekracji hostii i komunikantów. Z tego względu większą ilość komunikantów konsekruje się jeszcze w Wielki Czwartek. Na czas udzielania Komunii świętej ołtarz przykrywa się obrusem i ustawia się na nim świece. Po jej zakończeniu obrus i świece są zdejmowane z ołtarza. Procesja do Grobu Pańskiego Zwieńczeniem liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Kapłan przenosi wówczas Najświętszy Sakrament do kaplicy adoracji. Ceremoniał nakazuje, aby w kaplicy znajdowało się tabernakulum do przechowywania puszek z konsekrowanymi komunikantami i ołtarz do wystawienia Najświętszego Sakramentu”. Monstrancja z Najświętszym Sakramentem osłonięta jest welonem i wystawiona do adoracji aż do rezurekcji. Źródło: Żałoba jest naturalną i normalną reakcją na śmierć człowieka. Odczuwany smutek po śmierci przybiera postać rozchwiania emocjonalnego i psychicznego. U osieroconej osoby poczucie bierności i złości wobec świata zewnętrznego może mieszać się z nienaturalnie wzmożoną aktywnością i podejmowaniem nieuzasadnionych decyzji. Dlatego niezwykle ważne jest otoczenie opieką i życzliwością osobę, którą spotkała śmierć bliskiego. Żałoba to czas, w którym można wyciszyć się, opłakać ukochaną osobę i w końcu pogodzić się z jej odejściem. Ile powinien trwać proces żałoby? spis treści 1. Co to jest żałoba? 2. Czas trwania żałoby 3. Etapy żałoby Szok i negacja Pozory spokoju i opanowania Złość i bunt Pustka Przemiana i normalność 4. Psychologia żałoby rozwiń 1. Co to jest żałoba? Żałoba jest naturalną reakcją człowieka na śmierć. To stan emocjalny, który przystosowuje do rzeczywistości po stracie członka rodziny lub przyjaciela. Żałoba to również zwyczaj, który skupia się na oddaniu szacunku osobie zmarłej. Zobacz film: "Gdy ukochana osoba odejdzie" Okazuje się ją na kilka sposobów: ubieraniem się w całości na czarno (lub w innym kolorze, w zależności od kultury kraju), noszeniem przynajmniej jednej rzeczy czarnej, ewentualnie kiru – czarnej wstążki lub opaski z krepy na ramieniu. Zazwyczaj żałoba jest połączona z powstrzymaniem się od korzystania z rozrywki, najczęściej tańca i spożywania alkoholu. Jako reakcja emocjonalna trwa około roku, jednak bardzo nasilona jest do 14-stu dni po stracie bliskiego. Pamięć o zmarłym jest bardzo istotnym elementem żałoby. Dobrze jest powspominać te sytuacje, w których zmarły przyczynił się do zdarzenia wielu wspaniałych i dobrych rzeczy w naszym życiu. Niektórzy ludzie są zapamiętywani za dobre uczynki, inni ze względu na zadbany ogród, w którym razem spędzali czas lub po prostu ze względu na uczucie, które łączyło ich przez długi okres. Żałobę przeżywamy tyle czasu ile potrzebujemy To proces indywidualny i trudno ustanowić dla niego normę. Mówi się zwykle o cyklu rocznym, kiedy miną pory roku, miesiące, święta i dni, które spędzaliśmy z żyjącą osobą. 2. Czas trwania żałoby Przyjęło się, że żałoba trwa rok, aczkolwiek uzależnione jest to od stopnia powinowactwa ze zmarłym. Zwyczajowo żałoba po śmierci męża lub żony trwa rok i sześć tygodni. Po stracie rodziców nosimy żałobę przez pół roku, a przez kolejne sześć miesięcy obowiązuje tzw. pół-żałoba, charakteryzująca się nie czarnymi, a szarymi strojami. Po dziadkach, a także po stracie rodzeństwa żałoba trwa pół roku, natomiast po dalszych krewnych - trzy miesiące. 3. Etapy żałoby Szok i negacja Informacja o śmierci jest zawsze zaskoczeniem, nawet w sytuacjach, kiedy można przewidzieć postęp choroby. Szok to mechanizm obronny, który czasem trwa kilka dni. Gdy przedłuża się poza okres dwóch tygodni uznawany jest za reakcję patologiczną. Niedowierzanie i próba zaprzeczenia śmierci razem z odczuwanym bólem powodują, że bliscy zmarłego nie potrafią kontaktować się prawidłowo ze światem zewnętrznym. Konieczność zorganizowania pogrzebu i dopełnienia wszelkich formalności urzędowych przyczyniają się do dodatkowego stresu i nie pozwalają na łagodne pogodzenie się z rzeczywistością. Często osoby najbardziej związane ze zmarłym doświadczają bezsenności, braku apetytu, utraty wagi i wahań ciśnienia krwi. Pozory spokoju i opanowania Uroczystość pogrzebu to moment pożegnania się ze zmarłym. Wbrew panującym opiniom, pogrzebowi bardzo rzadko towarzyszą skrajne emocje. Osierocone osoby, zmęczone ostatnimi wydarzeniami, często pod wpływem środków uspokajających, świadomi wielkiej wagi okoliczności przechodzą go stosunkowo spokojnie. Pogrzeb pozwala na uściśnięcie dłoni zmarłego oraz ostatnie spojrzenie na niego, które często uspokaja bliskich i daje nadzieję na przyszłość. Ważnym czynnikiem dla prawidłowego przeżywania żałoby jest stypa, podczas której goście, rodzina i przyjaciele są cennym wsparciem. Krótkie chwile wesołości przy okazji wspominania zmarłego poprawiają stan ducha. Złość i bunt Żałoba to także czas złości i buntu wobec zaistniałego stanu rzeczy. Ten etap następuje zaraz po zakończeniu ceremonii pogrzebowej, w chwili kiedy rodzina zostaje sama. Nadchodzi ból po odejściu kochanej osoby. Jest to dyskomfort psychiczny i fizyczny, często dochodzi do stagnacji – stanu, w którym osoby nie wykonują żadnych czynności (np. nie chodzą do pracy, nie prowadzą domu, rezygnują z towarzystwa innych osób itp.). Niechęć do wykonywania podstawowych obowiązków kończy się izolacją przed społeczeństwem. Osierocone osoby często w takich momentach starają się nawiązywać kontakt ze zmarłym - odwiedzają grób, przywołują zmarłego, zadają pytania. Dochodzi nawet do pseudohalucynacji czy też wyimaginowanych kontaktów we śnie. Powszechne jest też pojawienie się poczucia winy z powodu niewypełnionych obowiązków wobec zmarłego czy też przeświadczenia o możliwości wcześniejszego przeciwdziałania śmierci. Warto podkreślić, że poczucie winy i złość w stosunku do własnej osoby jest niezmiernie trudnym i długotrwałym objawem żałoby. Ten etap ulega zakończeniu po przełamaniu psychologicznej bariery, kiedy sami pozwalamy zmarłej osobie odejść do lepszego świata. Pustka Okres pustki często miesza się z poprzednimi etapami - z bólem i złością, jest najdłużej trwającym elementem żałoby. Żal, bunt i złość mają podłoże emocjonalne, a więc trwają relatywnie krótko, przynajmniej w kwestii ich intensywności. Osamotnienie natomiast, pomimo słabnięcia z biegiem lat będzie stale odczuwane. Jest to niebezpieczny etap żałoby, bowiem najczęściej w tym okresie dochodzi do konfliktów między osieroconymi osobami, nieradzącymi sobie z zastaną sytuacją. W poważniejszych przypadkach mogą uwypuklić się silniejsze problemy emocjonalne - stany depresyjne czy nałogi. Przemiana i normalność Psychologiczne zakończenie żałoby oznacza dla bliskich zmarłego powrót do normalnego życia. W zależności od tego jak intensywnie i ile trwa żałoba, stan powtórnej normalności jest mniej lub bardziej zbliżony do stanu sprzed śmierci bliskiego. Żałoba jest dla wielu osób bardzo ciężkim doświadczeniem. Wiele osób także traktuje ją jako swoistą przemianę, a utratę ukochanej osoby jako znak od Boga. Następuje przewartościowanie ideałów, zarówno sfery materialnej, jak i duchowej. Z reguły zmiany mają pozytywny charakter i dobrze wpływają na dalsze życie osób wychodzących z żałoby. 4. Psychologia żałoby Przeżywanie żałoby jest naturalnym mechanizmem obronnym po nieoczekiwanej śmierci. W pozytywnym aspekcie daje upust odczuwanemu nieszczęściu i niesprawiedliwości. Zdarza się jednak, że rozchwianie emocjonalne osieroconych osób wymyka się spod kontroli. Warto zwrócić szczególną uwagę na relacje między najbliższymi zmarłego. Paradoksalnie, traumatyczne przeżycia w niewielkim procencie wzmacniają relacje partnerskie i rodzinne, w większości przypadków jednak je niszczą. Żałoba to niejednokrotnie samotne zmierzenie się z problemami, ponieważ bliscy inaczej reagują i inaczej radzą sobie z emocjami. Potrzeba wsparcia u jednych, niechęć do otrzymywania pomocy u drugich – skrajności powodują, że osoby osierocone zaczynają żyć we własnych światach, co może doprowadzić do poważnego kryzysu w relacjach małżeńskich, rodzicielskich, przyjacielskich. Patologiczne zachowania podczas przeżywania żałoby ujawniają się w nadmiernej aktywności (zaprzeczenie odczuwanemu bólowi) lub w przedwczesnym zastępowaniu zmarłego inną osobą, a także w uprawianiu praktyk spirytystycznych i ponadprzeciętnym idealizowaniu osoby zmarłej. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Wielkimi krokami zbliża się tegoroczna Wielkanoc, czyli najważniejsze święto w religii chrześcijańskiej. To właśnie wtedy zasiądziemy z rodzinami do świątecznego stołu, podzielimy się jajkiem z najbliższymi i będziemy świętować Zmartwychwstanie Chrystusa. Zanim jednak to nastąpi, każdą osobę wierzącą czeka Niedziela Palmowa, a także Wielki Tydzień, które odpowiednio przygotuje nas do celebrowania. Dlaczego Wielki Czwartek, Piątek oraz Sobota są tak ważne dla chrześcijan? Co się wówczas wydarzyło? Wielkanoc to nie tylko najważniejsze, ale również najstarsze święto chrześcijańskie. W kościele katolickim Święta Wielkiej Nocy poprzedza okres Wielkiego Postu, podczas którego wierni przez 40 dni powstrzymują się od udziału w hucznych imprezach oraz ograniczają spożycie niektórych potraw. Wszystko po to, by odpowiednio przygotować się do nadchodzących świąt. Dla katolików bardzo ważny jest również Wielki Tydzień, który rozpoczyna się od Niedzieli Palmowej. Co wydarzyło się w Wielki Czwartek, Wielki Piątek oraz Wielką Sobotę? Wielkanoc 2022 - co to za święto? Historia najważniejszego święta chrześcijańskiego Jarmark Wielkanocny 2022. Tłumy mieszkańców w bydgoskim Fordonie Wielki czwartek, piątek, sobota 2022 - czemu te dni są tak ważne dla chrześcijan? W kościele katolickim Wielki Czwartek jest obchodzony na pamiątkę ustanowienia przez Jezusa sakramentów kapłaństwa oraz Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy. Podczas wieczornej liturgii Wieczerzy Pańskiej zarówno kapłani, jak i biskupi dokonują obrzędu umycia nóg, który ma symbolizować służebny charakter kapłaństwa. Obrzęd ten nawiązuje to Ostatniej Wieczerzy, podczas której Chrystus umył nogi apostołom. Wielki Czwartek rozpoczyna Triduum Paschalne. Wielki Piątek to z w kościele katolickim dzień żałoby, ponieważ to dzień męki oraz śmierci Jezusa na krzyżu. Wielki Piątek jest też symbolem nadziei, ponieważ to wtedy dokonuje się zbawienie człowieka przez śmierć Boga. W Wielki Piątek wiernych obowiązuje post ścisły, odprawiane są też nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Wielka Sobota to dzień wyciszenia oraz oczekiwania na przyjście Chrystusa. To właśnie wtedy udajemy się do kościoła, by poświęcić koszyki wielkanocne oraz by czuwać przy Grobie Pańskim. Wielkanoc 2018: kiedy wypada i ile będą trwały jej obchody? Ten czas w tradycji Kościoła Kalickiego poświęcony jest upamiętnianiu męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Jego zmartwychwstanie dopełnia obchody świąt Wielkiejnocy. Wierni czczą ten dzień w świątyni, by następnie przez całą oktawę wielkanocną przeżywać radosny czas dla ich wiary. Wielkanoc 2018 rozpocznie Wielki Tydzień, który jest czasem przygotowań do zbliżającego się święta. Główne obchody tego święta rozpoczyna Wigilia Paschalna, podczas której zapala się paschał - woskową świecę, która ma symbolizować właśnie zmartwychwstanie 2018: kiedy wypada?Wielkanoc 2018 przypada na 1 kwietnia. Tego dnia wierni przybędą do kościoła, by modlić się do zmartwychwstałego Jezusa. W Wielki Czwartek obchodzona jest pamiątka ustanowienia sakramentu Kapłaństwa i Eucharystii. Wielki Piątek upamiętnia śmierć Jezusa na krzyżu. W ten dzień obowiązuje ścisły post, a także odprawiana jest Droga Krzyżowa. Wielka Sobota jest przedostatnim dniem Wielkiego Tygodnia, podczas którego wierni mogą wyciszyć się przed zbliżającą się Wielkanocą katolicką 2018. Jest to czas żałoby po ukrzyżowanym Chrystusie i czas wyczekiwania na jego tym czasie trwać będzie oktawa wielkanocna, czyli czas uroczystych obchodów zmartwychwstania Jezusa. Jest to dokładnie osiem dni wypadających na czas po Wielkanocy 2018. Data tego święta jest ruchoma i zależy od całego roku liturgicznego w Kościele Katolickim. Niedziela Wielkanocna 2018 jest dniem wolnym od pracy, tak samo jak Poniedziałek

żałoba w kościele katolickim